Hele dagen lang werken in een prikkelrijke omgeving die je uiteindelijk ziek maakt. Klinkt misschien zwaarmoedig, maar het is voor veel mensen de realiteit. Vermoeidheid, hoofdpijn, slecht slapen, piekeren en concentratieverlies zijn symptomen die ik vaak hoor in de praktijk. Dit komt onder andere voor in grote kantoortuinen (zie recent artikel NOS), maar ook in werkomgevingen met maar weinig collega’s ligt de stressgevoeligheid tegenwoordig behoorlijk hoog.

Waardoor ontstaat dit? Is het alleen de drukte van veel andere mensen om ons heen die ons zo overgevoelig maakt voor externe prikkels of zijn we ook het contact met onszelf kwijtgeraakt? We verwachten continu op volle kracht ‘aan’ te kunnen staan en als dat verzwakt, willen we het liefst zo snel mogelijk een oplossing vinden in bijvoorbeeld sporten, meditatie of andere bezigheden, maar is dat echt voldoende om weer even ‘bij te tanken’?

Mijns inziens zoeken we op deze manier ons heil in dingen die maar tijdelijk ‘werken’. Datgene wat ons kan opladen van binnenin is er altijd al, alleen ontsnappen we eraan door steeds onze mini-momentjes van rust en stilte, op te vullen met allerlei prikkels om maar niet te hoeven ‘voelen’. Voelen wat we nodig hebben, waar we naar verlangen en niet onbelangrijk: voelen dat we (nu) leven. Hoe simpel kan het zijn om gedurende je dag eens wat vaker bewuster te ademen? Te leven in het moment en te ademen met al-dat-is. Want het hoeft niet alleen maar fijn en goed te gaan, je mag je ook op momenten gespannen, vermoeid of gefrustreerd voelen en daar bij ‘zijn’. Door met je aandacht in het moment te zijn, ontspan je.

Meer weten over je ontspannen kunnen voelen en met je aandacht in het hier-en-nu zijn? Wellicht kan een 8-weekse mindfulness training je helpen deze ‘way of life’ nog meer te integreren in jouw leven.